Leczenie chorych jest kilku etapowe.
Pierwszym zaleceniem jest redukcja masy ciała, z uwagi na częste choroby układu sercowo – naczyniowego. Nie zaleca się podawania ośrodkowo działających leków anorektycznych. U części chorych, wystarcza jedynie zmiana ułożenia ciała na leżenie na boku, można to próbować osiągnąć np. przez wszycie piłki tenisowej w plecy pidżamy.
Najbardziej skuteczną metodą leczniczą jest aparat do wytwarzania dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP). Słup powietrza, który powstaje w drogach oddechowych, zapobiega zapadaniu się miękkich części gardła i podniebienia, to z kolei nie pozwala na powstawanie bezdechów i chrapania. Po raz pierwszy CPAP został użyty w 1981 roku, przez australijskiego lekarza Sullivana. Od tego czasu stał się sposobem leczenia z wyboru dla wielu chorych. Zaletą aparatu jest prostota stosowania, niewielki koszt i wysoka skuteczność kliniczna. Wada jest oczywista: nie jest to urządzenie, które leczy, a jedynie zapobiega objawom OBPS.
Aparat CPAP to nie jedyna możliwość leczenia chorych z OBPS. Każdy z pacjentów powinien odbyć konsultację laryngologiczną, żeby wykluczyć morfologiczne zmiany w obrębie górnych dróg oddechowych, predysponujące do powstawania bezdechów i chrapania. Możliwe do zastosowania operacje to septo i konchoplastyka nosa, tonsilektomia i najbardziej zaawansowana procedura – UPPP (uvulopalatopharyngoplastyka) o największej skuteczności leczenia. Droga leczenia operacyjnego stwarza szansę wyleczenia około 30 % chorych, co jest gorszym wynikiem w porównaniu z CPAP. Dużą jednak zaletą operacji jest to, że stwarza szansę na pełne wyleczenie z zaburzeń oddychania, a aparaty CPAP pozostają zawsze tylko protezą powietrzną. Dobór metody leczenia, zależy nie tylko od lekarza, ale również od zaangażowania chorego w proces leczenia.
Pacjent powinien zredukować masę ciała, próbować spać na boku, unikać spożywania alkoholu i leków nasennych. Coraz częściej stosowaną metodą, głównie u chorych z niskim wskaźnikiem bezdechów (AHI), są protezy ortodontyczne zakładane na noc. Poprzez wzajemny układ protezy, powodują wysunięcie żuchwy do przodu. Warunkiem koniecznym do stosowania aparatu jest jednak posiadanie własnych zębów.